ortocèntro 
or|to|cèn|tro
pronuncia: /,ɔrtoˈʧɛntro/
sostantivo maschile

geometria punto di intersezione delle altezze relative ai tre lati di un triangolo

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ortocentro ortocentri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE ortocentro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE ortocentri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ortocarpo (s. masch.)
ortocefalia (s. femm.)
ortocefalo (agg.)
ortocefalo (agg. e s. masc.)
ortocentro (s. masch.)
ortocera (s. femm.)
Ortocera (s. femm.)
ortoceratide (s. masch.)
Ortoceratidi (s. masch. pl.)
ortocladino (s. masch.)
Ortocladini (s. masch. pl.)
ortocladio (s. masch.)
Ortocladio (s. masch.)
ortoclasio (s. masch.)
ortoclasite (s. femm.)
ortoclinale (agg. e s. femm.)
ortoclinoscopio (s. masch.)
ortoclorite (s. femm.)


4