cronicaménte 
cro|ni|ca|mén|te
pronuncia: /kronikaˈmente/
avverbio

1 in modo cronico, con cronicità

2 in modo irrimediabile, permanente


permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

cronassia (s. femm.)
cronassimetria (s. femm.)
–cronia (suff.)
cronica (s. femm.)
cronicamente (avv.)
cronicario (s. masch.)
cronichista (s. masch. e femm.)
cronicismo (s. masch.)
cronicista (s. masch. e femm.)
cronicità (s. femm.)
cronicizzare (v. trans.)
cronicizzarsi (v. pron. intr.)
cronicizzato (part. pass.)
cronicizzazione (s. femm.)
cronico (agg. e s. masc.)
cronista (s. masch. e femm.)
cronistico (agg.)
cronistoria (s. femm.)
crono 1 (s. masch.)


4