eptameròn 
ep|ta|me|ròn
pronuncia: /eptameˈrɔn/
sostantivo maschile

letteratura raccolta di novelle la cui narrazione si immagina svolgersi in sette giorni tennero lieti eptameroni [D'Annunzio]

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE eptameron eptameron
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE eptameron
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE eptameron
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

eptafonico (agg.)
eptagonale (agg.)
eptagono (agg. e s. masc.)
eptaidrato (agg. e s. masc.)
eptalina (s. femm.)
eptameron (s. masch.)
eptamerone (s. masch.)
eptaminal (s. masch.)
eptanale (s. masch.)
eptaneso (s. masch.)
eptano (s. masch.)
eptanoico (agg.)
eptanolo (s. masch.)
eptanone (s. masch.)
eptaossido (s. masch.)
eptapartito (s. masch.)
eptapeptide (s. masch.)
eptarca (s. masch.)
eptarchia (s. femm.)


4