eteroàtomo 
e|te|ro|à|to|mo
pronuncia: /,ɛteroˈatomo/
sostantivo maschile

chimica qualsiasi atomo diverso dal carbonio che entra a far parte dell'anello di un composto ciclico

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE eteroatomo eteroatomi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE eteroatomo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE eteroatomi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

etero 1 (agg. e s. masch. e femm.)
etero– 1 (pref.)
etero 2 (s. masch.)
eteroagglutinina (s. femm.)
eteroalino (agg.)
eteroatomo (s. masch.)
eteroauxesi (s. femm.)
eteroauxina (s. femm.)
eterobasidiomicete (s. masch.)
Eterobasidiomiceti (s. masch. pl.)
eterobilharzia (s. femm.)
Eterobilharzia (s. femm.)
eterobio (s. masch.)
eterobranco (s. masch.)
Eterobranco (s. masch.)
eterobrochantite (s. femm.)
eterocarionte (s. masch.)
eterocariosi (s. femm.)
eterocarpia (s. femm.)


5