invescatóre 
in|ve|sca|tó|re
pronuncia: /inveskaˈtore/
sostantivo maschile

che, chi invesca (specialmente in senso figurato)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE invescatore invescatori
FEMMINILE invescatrice invescatrici
SINGOLARE
MASCHILE invescatore
FEMMINILE invescatrice

PLURALE
MASCHILE invescatori
FEMMINILE invescatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

inverunese (s. masch. e femm.)
invescamento (s. masch.)
invescare (v. trans.)
invescarsi (v. pron. intr.)
invescato (part. pass.)
invescatore (s. masch.)
inveschiare (v. trans.)
inveschiarsi (v. pron. intr.)
inveschiato (part. pass.)
invespito (agg.)
invesprarsi (v. pron. intr.)
invesprato (part. pass.)
investibilità (s. femm.)
investigagione (s. femm.)
investigamento (s. masch.)
investigare (v. trans e intr.)
investigato (part. pass.)


4