manudùcere 
ma|nu|dù|ce|re
pronuncia: /manuˈduʧere/
verbo transitivo

1 arcaico condurre per mano

2 per estensione arcaico guidare, indirizzare

Indicativo presente:  io manuduco, tu manuduci
Passato remoto:       io manudussi, tu manuducesti
Participio passato:        manudotto

Vedi la coniugazione completa


permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

manubriato (agg.)
manubrio (s. masch.)
manucare (v. trans.)
manucato (part. pass.)
manucodiata (s. femm.)
manuducere (v. trans.)
manuelato (s. masch.)
manuelino (agg. e s. masc.)
manufacturing (s. masch.)
manufatto (agg. e s. masc.)
manul 1 (s. masch.)
manul 2 (s. masch.)
manulateralità (s. femm.)
manulato (s. masch.)
manumettente (agg. e s. masc.)
manumettere (v. trans.)
manumissione (s. femm.)
manumissore (s. masch.)
manumittente (agg. e s. masch. e femm.)
manupede (agg.)


4