mertàre 
mer|tà|re
pronuncia: /merˈtare/
verbo transitivo e intransitivo

variante letteraria di meritare

Indicativo presente:  io merto, tu merti
Passato remoto:       io mertai, tu mertasti
Participio passato:        mertato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

merrancio (s. masch.)
merrillite (s. femm.)
mersalile (s. masch.)
merso (part. pass.)
mertamente (avv.)
mertare (v. trans e intr.)
mertato (part. pass.)
mertensia 1 (s. femm.)
Mertensia 1 (s. femm.)
mertensia 2 (s. femm.)
Mertensia 2 (s. femm.)
mertensiella (s. femm.)
Mertensiella (s. femm.)
mertiolato (s. masch.)
merto (agg.)
merto (s. masch.)
meru (agg. e s. masch. e femm.)
merula (s. femm.)
merulio (s. masch.)


4