Minnesang 
Min|ne|sang
pronuncia: /ˈminnesang/
sostantivo maschile

letteratura voce tedesca scuola poetica e musicale tedesca che fiorì tra il XII e il XIII secolo, di argomento prevalentemente amoroso e destinata alla recitazione con accompagnamento musicale, ispirata alla poesia dei trovieri francesi e dei trovatori provenzali e coltivata nelle corti feudali

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE Minnesang Minnesang
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE Minnesang
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE Minnesang
FEMMINILE

permalink

continua sotto



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

minizaino (s. masch.)
mink (s. masch.)
minkia (agg. e s. masch. e femm.)
Minn (sigla)
minneo (agg. e s. masc.)
Minnesang (s. masch.)
Minnesanger (s. masch.)
Minnesinger (s. masch.)
minnesinghero (s. masch.)
minnesotaite (s. femm.)
minnitese (agg.)
minnitese (s. masch. e femm.)
minoico (agg.)
minoranza (s. femm.)
minorare (v. trans.)
minorascato (s. masch.)
minorasco (s. masch.)
minorativo (agg.)
minorato (agg. e s. masc.)


4