rabuffàre 
ra|buf|fà|re
pronuncia: /rabufˈfare/
verbo transitivo e intransitivo

variante poco comune di rabbuffare

Indicativo presente:  io rabuffo, tu rabuffi
Passato remoto:       io rabuffai, tu rabuffasti
Participio passato:        rabuffato/a/i/e

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rabottatrice (s. femm.)
rabottatura (s. femm.)
rabottino (s. masch.)
rabottista (s. masch. e femm.)
rabotto (s. masch.)
rabuffare (v. trans e intr.)
rabula (s. masch. e femm.)
rac– (pref.)
raca (s. femm.)
racahout (s. masch.)
racalino (agg.)
racalino (s. masch.)
racalmutese (s. masch. e femm.)
racalmutino (agg. e s. masc.)
racano (s. masch.)
racc., Racc. (abbr.)
racca (s. femm.)
raccaggio (s. masch.)
raccaglia (s. femm.)


4