ministrazióne 
mi|ni|stra|zió|ne
pronuncia: /ministratˈtsjone/
sostantivo femminile

arcaico ufficio, carica, ministerio; amministrazione

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE ministrazione ministrazioni
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE ministrazione

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE ministrazioni

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ministranza (s. femm.)
ministrare (v. trans e intr.)
ministrato (part. pass.)
ministratore (agg. e s. masc.)
ministrazione (s. femm.)
ministrello (s. masch.)
ministressa (s. femm.)
ministriere (s. masch.)
ministriero (s. masch.)
ministro (s. masch.)
minitel (s. masch.)
minitennis (s. masch.)
miniteppista (s. masch. e femm.)
minitower (s. femm.)
minivan (s. masch.)
minivolley (s. masch.)
minizaino (s. masch.)
mink (s. masch.)
minkia (agg. e s. masch. e femm.)


4