targàre 
tar|gà|re
pronuncia: /tarˈgare/
verbo transitivo

munire di targa un veicolo

Indicativo presente:  io targo, tu targhi
Passato remoto:       io targai, tu targasti
Participio passato:        targato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

tarefa (s. masch.)
tareffe (agg.)
tareno (s. masch.)
tarentino (agg. e s. masc.)
targa (s. femm.)
targare (v. trans.)
targata (s. femm.)
targato (part. pass.)
targatura (s. femm.)
targazione (s. femm.)
Targelie (sost femm. pl.)
targelione (s. masch.)
target (s. masch.)
targhetta (s. femm.)
targhettario (s. masch.)
targhettatrice (s. femm.)
targhino (s. masch.)
targionia (s. femm.)
Targionia (s. femm.)


---CACHE--- 3