ambocettóre 
am|bo|cet|tó|re
pronuncia: /,amboʧetˈtore/
sostantivo maschile

biochimica anticorpo che per agire sui batteri necessita di combinarsi con un'altra sostanza detta complemento

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ambocettore ambocettori
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE ambocettore
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE ambocettori
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ambloterio (s. masch.)
ambo 1 (agg. num.)
ambo 1 (pron. num.)
ambo 1 (s. masch.)
ambo 2 (agg. e s. masch. e femm.)
ambocettore (s. masch.)
ambodue (agg e pron. num.)
amboina (s. femm.)
ambone (s. masch.)
ambonite (s. femm.)
ambosessi (agg. e s. masc. pl.)
ambosesso (agg. e s. masc. pl.)
ambosex (agg.)
ambra (s. femm.)
ambra (s. masch. e femm.)
ambra (agg.)
ambracane (s. masch.)
ambraceo (agg.)
Ambracia (nome pr. femm.)


---CACHE--- 4