anaritmìa 
a|na|rit|mì|a
pronuncia: /anaritˈmia/
sostantivo femminile

medicina in neurologia: forma di afasia consistente nell'incapacità di contare o di adoperare i numeri

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE anaritmia anaritmie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE anaritmia

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE anaritmie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

anaricadide (s. masch.)
Anaricadidi (s. masch. pl.)
anarico (agg. e s. masc.)
anario (agg.)
anario (s. masch.)
anaritmia (s. femm.)
anarmonicità (s. femm.)
anarmonico (agg.)
anarrenia (s. femm.)
anarressi (s. femm.)
anarrica (s. femm.)
Anarrica (s. femm.)
anarrino (s. masch.)
Anarrino (s. masch.)
anartria (s. femm.)
anartrico (agg.)
anartrico (s. masch.)
ANAS (sigla)
anasarca (s. masch.)
anasarcatico (agg. e s. masc.)


4