antraccolése
an|trac|co|lé|se
pronuncia: /antrakkoˈlese/, /antrakkoˈleze/
aggettivo
di Antraccoli (LU)
sostantivo maschile e femminile
nativo o abitante di Antraccoli (LU)
an|trac|co|lé|se
pronuncia: /antrakkoˈlese/, /antrakkoˈleze/
aggettivo
di Antraccoli (LU)
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | antraccolese | antraccolesi |
| FEMMINILE | antraccolese | antraccolesi |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | antraccolese |
| FEMMINILE | antraccolese |
| PLURALE | |
| MASCHILE | antraccolesi |
| FEMMINILE | antraccolesi |
sostantivo maschile e femminile
nativo o abitante di Antraccoli (LU)
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | antraccolese | antraccolesi |
| FEMMINILE | antraccolese | antraccolesi |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | antraccolese |
| FEMMINILE | antraccolese |
| PLURALE | |
| MASCHILE | antraccolesi |
| FEMMINILE | antraccolesi |
permalink
antotrepte, Antotrepte (s. femm.)
antoxantina (s. femm.)
antozoo (s. masch.)
Antozoi (s. masch. pl.)
antra– (pref.)
antraccolese (agg.)
antraccolese (s. masch. e femm.)
antrace (s. masch.)
antracemia (s. femm.)
antracene (s. masch.)
antracenico (agg.)
antrachinone (s. masch.)
antrachinonico (agg.)
antrachinonsolfonico (agg.)
antracico (agg.)
antracifero, Antracifero (agg. e s. masc.)
antracina (s. femm.)
antracite (s. femm.)
antracite (s. masch.)
antracite (agg.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android