attìgnere 
at|tì|gne|re
pronuncia: /atˈtiɲɲere/
verbo transitivo e intransitivo
variante arcaica di attingere
        
Vedi la coniugazione completa
at|tì|gne|re
pronuncia: /atˈtiɲɲere/
verbo transitivo e intransitivo
variante arcaica di attingere
        Indicativo presente:  io attingo, tu attigni
Passato remoto: io attinsi, tu attignesti
Participio passato: attinto
Passato remoto: io attinsi, tu attignesti
Participio passato: attinto
Vedi la coniugazione completa
permalink
–attiere (suff.)
attiggiano (agg.)
attiggiano (s. masch.)
attiglianese (agg.)
attiglianese (s. masch. e femm.)
attignere (v. trans e intr.)
attignimento (s. masch.)
attignitoio (s. masch.)
attiguamente (avv.)
attiguità (s. femm.)
attiguo (agg.)
attila 1 (s. masch. e femm.)
Attila 1 (nome pr. masch.)
attila 2 (s. masch.)
Attila 2 (s. masch.)
Attilio (s. masch.)
attillare (v. intr.)
attillare (v. trans.)
attillarsi (v. pron. intr.)
attillatamente (avv.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android