bastàrno 
ba|stàr|no
pronuncia: /basˈtarno/
aggettivo e sostantivo maschile

storia che, chi apparteneva ai Bastarni, un popolo germanico stanziato tra le sorgenti della Vistola e il basso Danubio

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE bastarno bastarni
FEMMINILE bastarna bastarne
SINGOLARE
MASCHILE bastarno
FEMMINILE bastarna

PLURALE
MASCHILE bastarni
FEMMINILE bastarne

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bastardocarpia (s. femm.)
bastardone (s. masch.)
bastardume (s. masch.)
bastare (v. intr.)
bastarsi (v. pron. intr.)
bastarno (agg. e s. masc.)
bastaso (s. masch.)
bastato (part. pass.)
basterna (s. femm.)
bastetano (agg. e s. masc.)
bastetto (s. masch.)
bastevole (agg.)
bastia 1 (s. femm.)
bastia 2 (s. femm.)
Bastiano (nome pr. masch.)
bastida (s. femm.)
bastide (s. femm.)
bastidese (agg.)
bastidese (s. masch. e femm.)


4