benaffètto 
be|naf|fèt|to
pronuncia: /bɛnafˈfɛtto/
aggettivo e sostantivo maschile

1 arcaico affezionato, fedele Luigi XIII, …, sosteneva quel principe, suo ben affetto Manzoni

2 arcaico amato, benvoluto

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE benaffetto benaffetti
FEMMINILE benaffetta benaffette
SINGOLARE
MASCHILE benaffetto
FEMMINILE benaffetta

PLURALE
MASCHILE benaffetti
FEMMINILE benaffette

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

benabbino (s. masch.)
benaccione (s. masch.)
benacense (agg.)
Benaco (nome pr. masch.)
benaffetto (agg. e s. masc.)
benaltrismo (s. masch.)
benaltrista (s. masch. e femm.)
benalulua (agg. e s. masch. e femm.)
benalzato (agg. e s. masc.)
benamato (agg.)
benanche (cong.)
benanche (avv.)
benanco (cong.)
benanco (avv.)
benandante (s. masch. e femm.)
benandare (s. masch.)
benandata (s. femm.)
benandato (agg. e s. masc.)


4