bonbon 
bon|bon
pronuncia: /bonˈbɔn/
sostantivo maschile

gastronomia voce francese piccolo dolcetto, confetto, caramella, chicca, di pasta morbida, per lo più confezionato in un cestellino di carta pieghettata

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE bonbon bonbon, bonbons
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE bonbon
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE bonbon, bonbons
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bonavighese (s. masch. e femm.)
bonavoglia (s. masch. e femm.)
bonazza (s. femm.)
bonbon (s. masch.)
boncellinese (s. masch. e femm.)
boncerella (s. femm.)
bonciarella (s. femm.)
boncinello (s. masch.)
boncio (s. masch.)
boncuore (s. masch.)
bond (s. masch.)
bondage (s. masch.)
bondei (agg. e s. masch. e femm.)
bonderizzazione (s. femm.)
bondesano (agg.)
bondesano (s. masch.)
bondese (agg.)


6