bonificatóre 
bo|ni|fi|ca|tó|re
pronuncia: /bonifikaˈtore/
aggettivo e sostantivo maschile

1 che, chi compie o promuove opere di bonifica

2 militare che, chi è addetto alla bonifica dei campi minati

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE bonificatore bonificatori
FEMMINILE bonificatrice bonificatrici
SINGOLARE
MASCHILE bonificatore
FEMMINILE bonificatrice

PLURALE
MASCHILE bonificatori
FEMMINILE bonificatrici

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bonifica (s. femm.)
bonificamento (s. masch.)
bonificare (v. trans.)
bonificato (part. pass.)
bonificatore (agg. e s. masc.)
bonificazione (s. femm.)
bonifico (s. masch.)
boninia (s. femm.)
Boninia (s. femm.)
bonino (s. masch.)
bonismo (s. masch.)
bonita 1 (s. masch.)
bonità 2 (s. femm.)
bonitade (s. femm.)
bonitario (agg.)
bonitate (s. femm.)
bonitese (agg.)
bonitese (s. masch. e femm.)
bonito (s. masch.)


---CACHE--- 6