boturàto 
bo|tu|rà|to
pronuncia: /botuˈrato/
participio passato e aggettivo

participio passato di boturare nei significati del verbo

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE boturato boturati
FEMMINILE boturata boturate
SINGOLARE
MASCHILE boturato
FEMMINILE boturata

PLURALE
MASCHILE boturati
FEMMINILE boturate

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

botulinico (agg.)
botulino (s. masch.)
botulismo (s. masch.)
botura (s. femm.)
boturare (v. trans.)
boturato (part. pass.)
bouba (s. femm.)
bouclé (agg.)
bouclé (s. masch.)
boudinage (s. masch.)
boudoir (s. masch.)
bouffant (agg.)
bouffons (s. masch. pl.)
bougainvillia (s. femm.)
Bougainvillia (s. femm.)
bougianen (agg. e s. masch. e femm.)
bouillabaisse (s. femm.)
bouillotte (s. femm.)
boulangerite (s. femm.)


4