burbanzàre
bur|ban|zà|re
pronuncia: /burbanˈtsare/
verbo intransitivo
(AVERE)
arcaico comportarsi, esprimersi con burbanza, con alterigia
Vedi la coniugazione completa
bur|ban|zà|re
pronuncia: /burbanˈtsare/
verbo intransitivo
(AVERE)
arcaico comportarsi, esprimersi con burbanza, con alterigia
Indicativo presente: io burbanzo, tu burbanzi
Passato remoto: io burbanzai, tu burbanzasti
Participio passato: burbanzato
Passato remoto: io burbanzai, tu burbanzasti
Participio passato: burbanzato
Vedi la coniugazione completa
permalink
buratto (s. masch.)
burba (s. femm.)
burbachiano (agg.)
Burbachiano (s. masch.)
burbanza (s. femm.)
burbanzare (v. intr.)
burbanzosamente (avv.)
burbanzoso (agg.)
burbara (s. femm.)
burbera 1 (s. femm.)
burbera 2 (s. femm.)
burberamente (avv.)
burberità (s. femm.)
burbero (agg. e s. masc.)
burberry (s. masch.)
burble (onom.)
burchia (s. femm.)
burchielleggiare (v. intr.)
burchielleggiato (part. pass.)
burchiellesco (agg.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android