burgraviàto 
bur|gra|vià|to
pronuncia: /burgraˈvjato/
sostantivo maschile

storia nelle città medievali tedesche e fiamminghe: ufficio, titolo, carica, dignità e giurisdizione di burgravio

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE burgraviato burgraviati
FEMMINILE burgraviata burgraviate
SINGOLARE
MASCHILE burgraviato
FEMMINILE burgraviata

PLURALE
MASCHILE burgraviati
FEMMINILE burgraviate

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

burgentino (agg.)
burgentino (s. masch.)
burger (s. masch.)
burghers (agg. e s. masch. e femm.)
Burgos (nome pr. femm.)
burgraviato (s. masch.)
burgravio (s. masch.)
burgueticrinide (s. masch.)
Burgueticrinidi (s. masch. pl.)
burgundio (agg. e s. masc.)
burgundo (agg. e s. masc.)
buriana (s. femm.)
Buriasco (nome pr. masch.)
buriasso (s. masch.)
buriato (agg. e s. masc.)
buriato (s. masch.)
buricchio (s. masch.)
buricco 1 (s. masch.)
buricco 2 (s. masch.)
buridda (s. femm.)


---CACHE--- 4