carabìna 2 
ca|ra|bì|na 2
pronuncia: /karaˈbina/
sostantivo femminile

regionale nell'uso romanesco: gravina1

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE carabina carabine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE carabina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE carabine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

carabattola (s. femm.)
carabba (s. masch.)
carabide (s. masch.)
Carabidi (s. masch. pl.)
carabina 1 (s. femm.)
carabina 2 (s. femm.)
carabinata (s. femm.)
carabinetta (s. femm.)
carabiniere (s. masch.)
Carabinieri (s. masch. pl.)
carabo 1 (s. masch.)
carabo 2 (s. masch.)
Carabo 2 (s. masch.)
carabottino (s. masch.)
carabotto (s. masch.)
caracalla 1 (s. femm.)
caracalla 2 (s. femm.)


6