cianomaclurìna 
cia|no|ma|clu|rì|na
pronuncia: /,ʧanomakluˈrina/
sostantivo femminile

chimica tannino contenuto nel legno di una pianta del genere Artocarpo (Artocarpus integrifolia)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE cianomaclurina cianomaclurine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE cianomaclurina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE cianomaclurine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

cianografo (s. masch.)
cianoguanidina (s. femm.)
cianoliseo (s. masch.)
Cianoliseo (s. masch.)
cianolofia (s. femm.)
cianomaclurina (s. femm.)
cianometro (s. masch.)
cianopatia (s. femm.)
cianopia (s. femm.)
cianopica (s. femm.)
Cianopica (s. femm.)
cianopsia (s. femm.)
cianoranfo (s. masch.)
Cianoranfo (s. masch.)
cianosale (s. masch.)
cianoscopio (s. masch.)
cianosi (s. femm.)
cianosina (s. femm.)


4