ciuffàre 
ciuf|fà|re
pronuncia: /ʧufˈfare/
verbo transitivo

1 letterario afferrare per i capelli

2 letterario acciuffare Marfisa … / lo ciuffò ne la gola [Ariosto] | un greppio … / vide il topo a fior d'acqua. / Il ciuffò e in aria / levò [Pascoli]

Indicativo presente:  io ciuffo, tu ciuffi
Passato remoto:       io ciuffai, tu ciuffasti
Participio passato:        ciuffato

Vedi la coniugazione completa


permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ciufeca (s. femm.)
ciufega (s. femm.)
ciuff (onom.)
ciuffa (s. femm.)
ciuffaia (s. femm.)
ciuffare (v. trans.)
ciuffato (part. pass.)
ciuffeca (s. femm.)
ciuffete (onom.)
ciuffetta (s. femm.)
ciuffetto (s. masch.)
ciuffo (s. masch.)
ciuffola (s. femm.)
ciuffolo (s. masch.)
ciuffolotto (s. masch.)
ciufforosso (s. masch.)
ciufolare (v. trans e intr.)
ciufolo (s. masch.)
ciukci (agg. e s. masch. e femm.)
ciukci (s. masch.)


5