coinquinàre 
co|in|qui|nà|re
pronuncia: /koinkwiˈnare/
verbo transitivo
1 arcaico macchiare
2 figurato arcaico corrompere
        
Vedi la coniugazione completa
co|in|qui|nà|re
pronuncia: /koinkwiˈnare/
verbo transitivo
1 arcaico macchiare
2 figurato arcaico corrompere
        Indicativo presente:  io coinquino, tu coinquini
Passato remoto: io coinquinai, tu coinquinasti
Participio passato: coinquinato
Passato remoto: io coinquinai, tu coinquinasti
Participio passato: coinquinato
Vedi la coniugazione completa
permalink
coinciso (part. pass.)
coinè (s. femm.)
coinema (s. masch.)
coinglutire (v. trans.)
coinquilino (s. masch.)
coinquinare (v. trans.)
coinquirente (agg. e s. masch.  e femm.)
coinsieme (s. masch.)
coinsulano (s. masch.)
cointeressare (v. trans.)
cointeressato (agg. e s. masc.)
cointeressenza (s. femm.)
cointestare (v. trans.)
cointestatario (s. masch.)
cointestato (part. pass.)
coinvolgente (part. pres.)
coinvolgere (v. trans.)
coinvolgimento (s. masch.)
coinvolto (part. pass.)
coio (s. masch.)
 
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android
                
                
                
                 
                        