decurtazióne 
de|cur|ta|zió|ne
pronuncia: /dekurtatˈtsjone/
sostantivo femminile

atto, effetto dei decurtare

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE decurtazione decurtazioni
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE decurtazione

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE decurtazioni

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

decurione (s. masch.)
decursione (s. femm.)
decurtare (v. trans.)
decurtarsi (v. pron. intr.)
decurtato (part. pass.)
decurtazione (s. femm.)
decuscutante (part. pres.)
decuscutante (agg. e s. masc.)
decuscutare (v. trans.)
decuscutato (part. pass.)
decuscutatore (s. masch.)
decuscutatrice (s. femm.)
decuscutazione (s. femm.)
decussare (v. trans.)
decussato (part. pass.)
decussazione (s. femm.)
decusse (s. masch. e femm.)
Dedale (sost femm. pl.)
dedala (s. femm.)


3