disenterìa 
di|sen|te|rì|a
pronuncia: /disenteˈria/
sostantivo femminile

variante arcaica di dissenteria

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE disenteria disenterie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE disenteria

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE disenterie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

disenfiarsi (v. pron. intr.)
disenfiato (part. pass.)
disennato (agg. e s. masc.)
disensare (v. trans.)
disensato (agg. e s. masc.)
disenteria (s. femm.)
disentire (v. intr.)
disenziente (agg. e s. masch. e femm.)
diseparare (v. trans.)
disepatia (s. femm.)
disepatismo (s. masch.)
diseppellire (v. trans.)
diseppellitore (s. masch.)
disequale (agg.)
disequazione (s. femm.)
disequilibrare (v. trans.)
disequilibrarsi (v. pron. intr.)
disequilibrato (part. pass.)
disequilibrio (s. masch.)


4