disertóre 
di|ser|tó|re
pronuncia: /dizerˈtore/
sostantivo maschile

il militare che diserta

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE disertore disertori
FEMMINILE disertrice disertrici
SINGOLARE
MASCHILE disertore
FEMMINILE disertrice

PLURALE
MASCHILE disertori
FEMMINILE disertrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

disertatura (s. femm.)
disertazione (s. femm.)
diserto 1 (agg.)
diserto 2 (s. masch.)
diserto 3 (part. pass.)
disertore (s. masch.)
diservigio (s. masch.)
diservire (v. trans e intr.)
diservizio (s. masch.)
diserzione (s. femm.)
disesistere (s. masch.)
disessere (s. masch.)
disestesia (s. femm.)
disetaneo (agg.)
disetare (v. trans.)
disetichettare (v. trans.)
disetico (agg.)
diseur (s. masch.)
diseuropeizzare (v. trans.)
diseuropeizzarsi (v. pron. intr.)


3