disgàrbo 
di|sgàr|bo
pronuncia: /dizˈgarbo/
sostantivo maschile

arcaico scortesia, sgarbo, mala grazia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE disgarbo disgarbi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE disgarbo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE disgarbi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

disgaggio (s. masch.)
disgalattia (s. femm.)
disgangherare (v. trans.)
disgannare (v. trans.)
disgarbare (v. intr.)
disgarbo (s. masch.)
disgelare (v. trans e intr.)
disgelarsi (v. pron. intr.)
disgelato (part. pass.)
disgelo (s. masch.)
disgenare (v. trans.)
disgenato (agg.)
disgenesia (s. femm.)
disgenico (agg.)
disgenio (s. masch.)
disgenopatia (s. femm.)
disgeogeno (agg.)
disgerminoma (s. masch.)
disgessatura (s. femm.)


4