ectòtrofo 
ec|tò|tro|fo
pronuncia: /ekˈtɔtrofo/
aggettivo e sostantivo maschile

entomologia in alcuni Insetti Apterigoti, detto di apparato boccale le cui parti sono articolate ai lati della testa

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ectotrofo ectotrofi
FEMMINILE ectotrofa ectotrofe
SINGOLARE
MASCHILE ectotrofo
FEMMINILE ectotrofa

PLURALE
MASCHILE ectotrofi
FEMMINILE ectotrofe

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ectotermo (agg.)
ectotrice (s. femm.)
ectotrico (s. masch.)
Ectotrico (s. masch.)
ectotrofo (agg. e s. masc.)
ectotrofobiosi (s. femm.)
ectozoo (s. masch.)
ectro– (pref.)
ectrochiria (s. femm.)
ectrodattilia (s. femm.)
ectrofalangia (s. femm.)
ectromelia (s. femm.)
ectropio (s. masch.)
ectropion (s. masch.)
ectrosomia (s. femm.)
ECU (s. masch.)


4