embriciàta 
em|bri|cià|ta
pronuncia: /embriˈʧata/
sostantivo femminile

1 edilizia copertura fatta di embrici

2 raro colpo dato con un embrice

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE embriciata embriciate
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE embriciata

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE embriciate

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

embricatura (s. femm.)
embricazione (s. femm.)
embrice (s. masch.)
embriciare (v. trans.)
embriciarsi (v. pron. intr.)
embriciata (s. femm.)
embriciato (part. pass.)
embriectomia (s. femm.)
embrio– (pref.)
embriocardia (s. femm.)
embrioctonia (s. femm.)
embriofillo (s. masch.)
embriofita (s. femm.)
Embriofite (sost femm. pl.)
embrioforo (agg. e s. masc.)
embrioftoria (s. femm.)
embriogenesi (s. femm.)
embriogenia (s. femm.)


5