eremacausìa 
e|re|ma|cau|sì|a
pronuncia: /eremakawˈzia/
sostantivo femminile

biochimica lo stesso, ma meno comune, che eremacosia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE eremacausia eremacausie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE eremacausia

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE eremacausie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Eree (sost femm. pl.)
ereggere (v. trans.)
–erellare (suff.)
–erello (suff.)
eremacausi (s. femm.)
eremacausia (s. femm.)
eremacosia (s. femm.)
eremasco (s. masch.)
Eremasco (s. masch.)
eremia (s. femm.)
Eremia (s. femm.)
eremiafila (s. femm.)
Eremiafila (s. femm.)
eremico (agg.)
eremita (agg. e s. masch. e femm.)
eremitaggio (s. masch.)
eremitano (agg. e s. masc.)
eremitese (agg.)
eremitese (s. masch. e femm.)


4