esocàrpo 
e|so|càr|po
pronuncia: /ezoˈkarpo/
sostantivo maschile

botanica lo strato più esterno del frutto, la buccia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE esocarpo esocarpi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE esocarpo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE esocarpi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

esobiologo (s. masch.)
esobiosio (s. masch.)
esocannibalismo (s. masch.)
esocardia (s. femm.)
esocarpio (s. masch.)
esocarpo (s. masch.)
esocataforia (s. femm.)
esoce (s. masch.)
Esoce (s. masch.)
esocervicite (s. femm.)
esocetide (s. masch.)
Esocetidi (s. masch. pl.)
esoceto (s. masch.)
esocetoideo (s. masch.)
Esocetoidei (s. masch. pl.)
esochinasi (s. femm.)
esocide (s. masch.)
Esocidi (s. masch. pl.)
esocinasi (s. femm.)


3