esoincrócio 
e|so|in|cró|cio
pronuncia: /ezoinˈkroʧo/
sostantivo maschile

zootecnia biologia lo stesso, ma meno comune, che esogamia; si contrappone a inincrocio

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE esoincrocio esoincroci
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE esoincrocio
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE esoincroci
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

esoglosso (s. masch.)
Esoglosso (s. masch.)
esognatia (s. femm.)
esogonio (s. masch.)
Esogonio (s. masch.)
esoincrocio (s. masch.)
esoleto (agg.)
esombrella (s. femm.)
esometamorfismo (s. masch.)
esomide (s. femm.)
esomo (s. masch.)
Esomo (s. masch.)
esomologesi (s. femm.)
esomorfismo (s. masch.)
esomorfo (agg.)
esomosia (s. femm.)
esonartece (s. masch.)
esondabile (agg.)
esondante (part. pres.)
esondare (v. intr.)


4