fenantroidrochinóne 
fe|nan|tro|i|dro|chi|nó|ne
pronuncia: /fe,nantroidrokiˈnone/
sostantivo maschile

chimica composto aromatico derivabile dal fenantrene per sostituzione di due atomi di idrogeno con due ossidrili

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE fenantroidrochinone fenantroidrochinoni
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE fenantroidrochinone
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE fenantroidrochinoni
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

fenantrene (s. masch.)
fenantriazina (s. femm.)
fenantridina (s. femm.)
fenantridone (s. masch.)
fenantrofenazina (s. femm.)
fenantroidrochinone (s. masch.)
fenantrolina (s. femm.)
fenantrolo (s. masch.)
fenantrone (s. masch.)
fenato (s. masch.)
fenazina (s. femm.)
fenazone (s. masch.)
fenazonio (s. masch.)
fence (s. femm.)
fenchene (s. masch.)
fencocanforone (s. masch.)
fencone (s. masch.)
fendente (agg. e s. masc.)
fendere (v. trans.)
fendersi (v. pron. intr.)


4