fìnno-ùgrico
fìn|no-ù|gri|co
pronuncia: /,finnoˈugriko/
agg. e s. maschile e femminile

linguistica lo stesso, ma meno comune, che ugro–finnico

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE finno—ugrico finno—ugrici
FEMMINILE finno—ugrica finno—ugriche
SINGOLARE
MASCHILE finno—ugrico
FEMMINILE finno—ugrica

PLURALE
MASCHILE finno—ugrici
FEMMINILE finno—ugriche

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

finnemanite (s. femm.)
finnico (agg. e s. masc.)
finno (s. masch.)
finno- (pref.)
finno-baltico (agg. e s. masch. e femm.)
finno-ugrico (agg. e s. masch. e femm.)
fino 1 (agg.)
fino 1 (s. masch.)
fino 2 (prep.)
fino 2 (avv.)
finocchiaccio (s. masch.)
finocchiana (s. femm.)
finocchiata (s. femm.)
finocchiella (s. femm.)
finocchietano (s. masch.)
finocchietta (s. femm.)
finocchino (s. masch.)
finocchio (s. masch.)
finocchiona (s. femm.)


4