frinìre 
fri|nì|re
pronuncia: /friˈnire/
verbo intransitivo

delle cicale, emettere il caratteristico suono

Indicativo presente:  io frinisco, tu frinisci
Passato remoto:       io frinii, tu frinisti
Participio passato:        frinito

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

fringuellato (part. pass.)
fringuello (s. masch.)
friniate (agg. e s. masch. e femm.)
frinina (s. femm.)
frinio (s. masch.)
frinire (v. intr.)
frinito (part. pass.)
frino–, –frino (pref. e suff.)
frinobatraco (s. masch.)
Frinobatraco (s. masch.)
frinocefalo (s. masch.)
Frinocefalo (s. masch.)
frinoderma (s. masch.)
frinolisina (s. femm.)
frinomeride (s. masch.)
Frinomeridi (s. masch. pl.)
frinomero (s. masch.)
Frinomero (s. masch.)
frinope (s. masch.)
Frinope (s. masch.)


3