fumanterìa 
fu|man|te|rì|a
pronuncia: /fumanteˈria/
sostantivo femminile

storia nel Medioevo: condizione fiscale di chi era tenuto al pagamento di un'imposta personale

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE fumanteria fumanterie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE fumanteria

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE fumanterie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

fumaiuolo (s. masch.)
fumana (s. femm.)
fumanese (agg.)
fumanese (s. masch. e femm.)
fumante (agg. e s. masch. e femm.)
fumanteria (s. femm.)
fumantino (agg.)
fumarasi (s. femm.)
fumarato (s. masch.)
fumare (v. trans e intr. e s. masch.)
fumarsi (v. pron. trans.)
fumaria (s. femm.)
fumariacea (s. femm.)
Fumariacee (sost femm. pl.)
fumarico (agg.)
fumarile (s. masch.)
fumarina (s. femm.)
fumario (agg.)
fumaroide (s. masch.)
fumarola (s. femm.)


4