ginn 
pronuncia: /ˈʤin/
sostantivo maschile

antropologia nelle antiche credenze delle popolazioni arabe, spirito del deserto che anima la natura, creato dal fuoco e identificato come un demone minore

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ginn ginn
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE ginn
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE ginn
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ginkgoate (sost femm. pl.)
ginkgofita (s. femm.)
Ginkgofite (sost femm. pl.)
ginkgoina (s. femm.)
Ginkgoine (sost femm. pl.)
ginn (s. masch.)
ginnarchide (s. masch.)
Ginnarchidi (s. masch. pl.)
ginnarco, Ginnarco (s. masch.)
ginnare (v. trans.)
ginnasiale (agg. e s. masch. e femm.)
ginnasiarca (s. masch.)
ginnasio (s. masch.)
ginnasio-liceo (s. masch.)
ginnasta (s. masch. e femm.)
ginnasteride (s. masch.)
Ginnasteridi (s. masch. pl.)
ginnasterio (s. masch.)


4