giùre 
giù|re
pronuncia: /ˈʤure/
sostantivo maschile

giurisprudenza

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE giure giuri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE giure
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE giuri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

giurato (agg. e s. masc.)
giuratore (s. masch.)
giuratorio (agg.)
giurdignanese (s. masch. e femm.)
giure (s. masch.)
giureconsulto (s. masch.)
giurese, Giurese (agg. e s. masc.)
giurì (s. masch.)
giuria (s. femm.)
giuridichese (s. masch.)
giuridicismo (s. masch.)
giuridicità (s. femm.)
giuridico (agg.)
giuridizione (s. femm.)
giurimetria (s. femm.)
giuris– (pref.)
giurisdavidico (agg. e s. masc.)
giurisdicente (s. masch.)


3