hàken 
hà|ken
pronuncia: /ˈaken/
sostantivo maschile

geografia lido staccato dalla terraferma con un'estremità terminante a uncino

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE haken haken
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE haken
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE haken
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

haka (s. masch.)
hakama (s. femm.)
hakatista (agg. e s. masch. e femm.)
hakea (s. femm.)
Hakea (s. femm.)
haken (s. masch.)
hakka (agg. e s. masch. e femm.)
hakka (s. masch.)
HAL (simb.)
halakhah (s. femm.)
halakico (agg.)
halakwulup (agg. e s. masch. e femm.)
halberkopf (s. masch.)
halbherria (s. femm.)
halenga (agg. e s. masch. e femm.)
haler (s. masch.)
halesia (s. femm.)
Halesia (s. femm.)
half–duplex (s. masch.)
half–pipe (s. masch.)


4