imbussolatùra 
im|bus|so|la|tù|ra
pronuncia: /imbussolaˈtura/
sostantivo femminile

meccanica l'atto e l'effetto dell'imbussolare, dell'essere imbussolato

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE imbussolatura imbussolature
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE imbussolatura

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE imbussolature

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

imbusecchiato (part. pass.)
imbussolamento (s. masch.)
imbussolare (v. trans.)
imbussolato (part. pass.)
imbussolatore (s. masch.)
imbussolatura (s. femm.)
imbussolazione (s. femm.)
imbustaggio (s. masch.)
imbustamento (s. masch.)
imbustare 1 (v. trans.)
imbustare 2 (v. trans.)
imbustato (part. pass.)
imbustatore (s. masch.)
imbustatrice (s. femm.)
imbustinamento (s. masch.)
imbustinare (v. trans.)
imbustinatrice (s. femm.)
imbusto (s. masch.)
imbutibile (agg.)
imbutibilità (s. femm.)


---CACHE--- 4