infrangiménto 
in|fran|gi|mén|to
pronuncia: /infranʤiˈmento/
sostantivo maschile

l'atto e l'effetto e il modo dell'infrangere, dell'infrangersi; rottura

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE infrangimento infrangimenti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE infrangimento
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE infrangimenti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

infrangere (v. trans.)
infrangersi (v. pron. intr.)
infrangibilità (s. femm.)
infrangimento (s. masch.)
infrangitore (agg. e s. masc.)
infrangitore (s. masch.)
infranto (part. pass.)
infrantoiata (s. femm.)
infrantoio (s. masch.)
infraorbitale (s. masch.)
infraordine (s. masch.)
infrapporre (v. trans.)
infrapporsi (v. pron. intr.)
infrapposto (part. pass.)
infrarosso (agg. e s. masc.)
infrascamento (s. masch.)


4