iporchèma, ipòrchema 
i|por|chè|ma, i|pòr|che|ma
pronuncia: /iporˈkɛma/, /iˈpɔrkema/
sostantivo maschile

letteratura nell'antica poesia greca, canto corale in metri cretici con accompagnamento di flauto, cetra e danza

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE iporchema iporchemi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE iporchema
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE iporchemi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ipoptofide (s. masch.)
Ipoptofidi (s. masch.)
iporachide (s. femm.)
iporanfo (s. masch.)
Iporanfo (s. masch.)
iporchema (s. masch.)
iporchidismo (s. masch.)
iporeattività (s. femm.)
iporeflessia (s. femm.)
iporessia (s. femm.)
iporiflessia (s. femm.)
iporinofonia (s. femm.)
iporinolalia (s. femm.)
iporreico (agg.)
iposcenio (s. masch.)
iposcheotomia (s. femm.)
iposcialadenite (s. femm.)
iposcialia (s. femm.)
iposcialorrea (s. femm.)


---CACHE--- 2