lanciottàre 
lan|ciot|tà|re
pronuncia: /lanʧotˈtare/
verbo transitivo

ferire di lanciotto

Indicativo presente:  io lanciotto, tu lanciotti
Passato remoto:       io lanciottai, tu lanciottasti
Participio passato:        lanciottato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

lanciolano (agg.)
lanciolano (s. masch.)
lanciolese (agg. e s. masch. e femm.)
lancione 1 (s. masch.)
lancione 2 (s. masch.)
lanciottare (v. trans.)
lanciottata (s. femm.)
lanciotto (s. masch.)
lancisiano (agg.)
lancista (s. masch. e femm.)
Land (s. masch.)
landa (s. femm.)
landamano (agg.)
landau (s. masch.)
landaulet (s. masch.)
landerite (s. femm.)
landfogto (s. masch.)
landfriede (s. masch.)
landgravio (s. masch.)
–landia (suff.)


---CACHE--- 4