lanternàre 
lan|ter|nà|re
pronuncia: /lanterˈnare/
verbo transitivo
raro illuminare
        
Vedi la coniugazione completa
lan|ter|nà|re
pronuncia: /lanterˈnare/
verbo transitivo
raro illuminare
        Indicativo presente:  io lanterno, tu lanterni
Passato remoto: io lanternai, tu lanternasti
Participio passato: lanternato
Passato remoto: io lanternai, tu lanternasti
Participio passato: lanternato
Vedi la coniugazione completa
permalink
Lantanoto (s. masch.)
lantea (s. femm.)
lanterna (s. femm.)
lanternaggio (s. masch.)
lanternaio (s. masch.)
lanternare (v. trans.)
lanternaria 1 (s. femm.)
lanternaria 2 (s. femm.)
lanternaro (s. masch.)
lanterniere (s. masch.)
lanternino (s. masch.)
lanternista (s. masch. e femm.)
lanternone (s. masch.)
lanternuto (agg.)
lantgravio (s. masch.)
lantopina (s. femm.)
lanuggine (s. femm.)
lanugine (s. femm.)
lanuginoso (agg.)
lanugo (s. femm.)
 
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android
                
                
                
                 
                        