mangeréccio 
man|ge|réc|cio
pronuncia: /manʤeˈretʧo/
aggettivo

buono a mangiarsi, commestibile

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE mangereccio mangerecci
FEMMINILE mangereccia mangerecce
SINGOLARE
MASCHILE mangereccio
FEMMINILE mangereccia

PLURALE
MASCHILE mangerecci
FEMMINILE mangerecce

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

manganovetriolo (s. masch.)
mangatto (agg.)
mangbetu (agg. e s. masch. e femm.)
mangea (s. femm.)
mangelino (s. masch.)
mangereccio (agg.)
mangeria (s. femm.)
mangerite (s. femm.)
manghese (agg.)
manghese (s. masch. e femm.)
mangia 1 (s. masch.)
mangia 2 (agg. e s. masch. e femm.)
mangia– 3 (pref.)
mangiaapi (s. masch.)
mangiaaufo (s. masch. e femm.)
mangiabambini (s. masch.)
mangiabile (agg.)
mangiabilità (s. femm.)
mangiabotte (s. masch.)
mangiabruchi (s. masch.)


2