marronsécco 
mar|ron|séc|co
pronuncia: /mar,ronˈsekko/
sostantivo maschile

1 gastronomia raro castagna fatta seccare in forno e poi sbucciata

2 figurato regionale nell'uso toscano: cosa o persona di nessuna importanza non me n'importa un marronsecco

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE marronsecco marronsecchi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE marronsecco
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE marronsecchi
FEMMINILE

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

marrone (agg. e s. masc.)
marroneta (s. femm.)
marronetaio (s. masch.)
marroneto (s. masch.)
marronsecco (s. masch.)
marrovescio (s. masch.)
marrubbio (s. masch.)
marrubiese (agg.)
marrubiese (s. masch. e femm.)
marrubina (s. femm.)
marrubio 1 (s. masch.)
marrubio 2 (s. masch.)
marrubio 2 (s. masch.)
marruca (s. femm.)
marrucaio (s. masch.)
marrucca (s. femm.)
marrucheto (s. masch.)
marrucino 1 (s. masch.)


4