metacèntro 
me|ta|cèn|tro
pronuncia: /metaˈʧɛntro/
sostantivo maschile

fisica in idrostatica, punto ideale di importanza fondamentale nella statica e nella dinamica dei corpi solidi galleggianti

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE metacentro metacentri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE metacentro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE metacentri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

metacele (s. masch.)
metacellulosa (s. femm.)
metaceloma (s. masch.)
metacentro (s. masch.)
metacercaria (s. femm.)
metacetina (s. femm.)
metachimica (s. femm.)
metachinone (s. masch.)
metachiro (s. masch.)
Metachiro (s. masch.)
metachirope (s. masch.)
Metachirope (s. masch.)
metaciesi (s. femm.)
metacinabro (s. masch.)
metacinnabarite (s. femm.)
metacircuito (s. masch.)
metacismo (s. masch.)


2